Almanya’daki gurbetçiler artık 3’üncü nesli yaşıyor. Gençliği Almanya’da madenlerde çalışarak geçen ancak bütün yatırımını Türkiye’ye yapan Mürsel Akyüz’ün çocukları ve torunları artık geleceklerini Almanya’da görüyor. Onlar için Kurban Bayramı kadar Paskalya Bayramı da önemli. İşte üç nesil bir gurbetçi hikâyesi…
BOLD- Mürsel Akyüz, 1973 yazında Almanya’ya geldiğinde henüz 14 yaşındaydı. O yıl ülkesinden ayrılan 710 bin Türk göçmen işçiden sadece biriydi.
Adı madencilikle anılan Zonguldak’tan gelir gelmez, “işçi öğrenci” sıfatıyla madene indi.
“10 sene çalıştım madende, dizlerim kırıldığı için çalışmaya yer üstünde devam ettim.” diyen Akyüz, iş hayatına olduğu gibi aile hayatına da erken adım attı.
AKYÜZ: ÇOCUKLARIMLA BİRLİKTE BÜYÜDÜK
Bugün emekli ve Alman pasaportu taşıyan Mürsel Akyüz, Hamm’da aile apartmanında yaşıyor. “Küçük yaşta evlendiğim için birlikte büyüdük.” dediği çocukları Recep ve Şakir ile ve onların eşleri ve çocuklarıyla aynı çatı altında mutlu.
Aile sofralarını Euronews’e açan Akyüz ailesi, pazar günü toplandıkları küçük salondaki kahvaltı masasına yaklaşık 15 kişi oturdu. Sık sık yaptıkları bu türden yemekler mekân olarak yakın olan aileyi bir arada tutan en önemli ritüel.
“TORUNLARIM ÜNİVERSİTE ÇAĞINDA”
Alman yazar Günter Wallraff’ın “en alttakiler” olarak tarif ettiği ve kitabını yazdığı nesilden biri olarak hayatın zorluklarıyla erken yaşta karşılaşan Akyüz, çocuklarının kariyeri için araştırmaya erken başlamış.
Akyüz şöyle anlatıyor serüvenini: “İlkokuldan itibaren çocuklarımın eğitimiyle ilgilendim. Ben ilkokula gidebildim sadece, çocuklarım mutlaka okumalıydı.” diyor.
Sonucunu da gururla paylaşıyor: “En büyük oğlum 20 sene yönetici olarak çalıştı. İkinci oğlum devlet demiryollarında makinist olarak iş buldu. Kızım sosyal pedagog. Torunlarım ise artık üniversite okuyacak yaştalar ve başarıyla okullarına devam ediyorlar.”
TÜRK ÇAYI VE İNCE BELLİ BARDAĞIMIZ YOKTU
Mürsel Akyüz’ün Almanya’ya geldiği yıllarda kahvaltıda içmek için çay ve ince belli bardak bile bulamadığından yakınıyor. “Sallama çay” diye tarif ettiği paket çayları büyük bardaklarda tükettiği günleri anlatırken Türkiye’ye her yıl yaptığı izinlerde arabasının bagajını zeytin, peynir ve çeşit çeşit Türk yiyecekleriyle doldurduğu günleri hatırlıyor.
Fakat şimdi mutlu. Çünkü bütün aile bir araya toplandığında Zonguldak’ta kahvaltıları ve yemekli toplantıları aratmayacak zenginlikte ürünleri sofrasında görebiliyor.
YATIRIMI TÜRKİYE’YE YAPTIK AMA YERİMİZ ALMANYA
Almanya’da kazandığı para ile Türkiye’de hem kendine hem de çocuklarına ev yaptıran Mürsel Akyüz, “Yanlış olduğunu sonradan anladık. Yerimiz çocuklarımızın, torunlarımızın yanıymış.” derken yaşının 60 olduğunu, çocuklarının şaka ile “Baba sana buradan mezar da bakalım. Gidip dua etmek daha kolay olur.” dediğini anlatıyor.
Şimdi eşiyle günlük yürüyüşlere çıkıyor, gençliğinde oynadığı futbolu izlemeyi seviyor ve cami lokalinde kendisi gibi emekliliğini yaşayan arkadaşlarıyla sohbet ediyor.
ALMANYA’DAKİ POLİTİK GELİŞMELERİ İZLİYOR
Artık bir Alman vatandaşı olduğu için daha çok Almanya’nın siyasi gelişmelerini takip ediyor. “Ülkemizi elbette unutmuyoruz, fakat artık bizi burası ilgilendiriyor. Seçim zamanlarında komşularımızla birlikte kol kola gidip oyumuzu kullanıyoruz, kimse bir başkasının kimi desteklediğini bilmiyor bile.” diyerek Türkiye’deki siyasi kutuplaşmaya anlam veremiyor.
HANS’LARLA KLAUS’LARLA BİRLİKTE BÜYÜDÜK
Mürsel Akyüz’ün oğlu Recep Akyüz 1974 Werne doğumlu. Babası ile arasında sadece 16 yaş fark olduğunu, bu sebeple arkadaş gibi büyüdüklerini söylüyor.
Akyüz, “Evde Türk, sosyal hayatta Alman gibiydik. Hans’larla, Klaus’larla birlikte büyüdük.” diyor.
Recep Akyüz, Alman ve diğer milletlerden arkadaşlarıyla aralarındaki farkı ise annesinin mutfağı ile açıklıyor: “Çünkü onlar fastfoodlarla büyürken biz bolca doldurulan Osmanlı tabaklarıyla büyüdük.” diyor.
PASKALYA BAYRAMI DA BİZİM İÇİN ÖNEMLİ
Türk ve Alman kültürlerini birlikte yaşayan Recep Akyüz, “Bizim için Kurban veya Şeker bayramı kadar yumurta bayramı (Paskalya) ya da Noel bayramları da önemli burada.” diyor. Akyüz, Alman arkadaşları ile hediyeleşiyor, onların eğlencelerine katılıyor.
TORUNLAR TÜRKİYE’Yİ SADECE TATİLLERDEN BİLİYOR
Üçüncü jenerasyon Mikail Akyüz ise 17 yaşında ve Hamm doğumlu. “Babam burada doğdu, amcam ve halam burada doğdu. Ben son nesilim.” diyen torun Akyüz, Türkiye’yi sadece gittiği birkaç tatilden hatırlıyor.
“Türkiye denince güzel hava ve deniz aklıma geliyor daha çok. Sanki burada bütün problemleri bırakıyoruz, oraya tatil ve eğlenmeye gidiyoruz.” diyor.
ALMAN KÜLTÜRÜNE DAHA YAKINIM
Almanya için ise, “Evim gibi. Alman kültürüne ve hayat tarzına daha yakınım.” sözleri boşuna değil. Çünkü Almanya dışına çıktığında sadece ülkeyi değil, Hamm’ı da özlüyor.
“Arkadaş çevrem geniş. Ben daha çok Alman arkadaşlarımla vakit geçiriyorum.” diyor.
FELSEFE VE ALMANCA ÖĞRETMENLİĞİ OKUYOR
Paderborn Üniversitesi’nde felsefe ve Almanca öğretmenliği okuyan Mikail Akyüz’ün gelecek planı Hamm’da yaşamak.
“Buranın sistemini beğeniyorum. Burada Alman, Rus, Türk çevrem var ve birlik olabiliyoruz.” diyen genç Akyüz, “Anladım ki Almanya daha çok bana göre. Buradaki Türkler söylediklerimi daha iyi anlar.” diye ekliyor.
Almanya’da yaşayan 3 milyon Türkiye kökenli insandan sadece birkaçı Akyüz ailesi. 1950’ler ve 60’larda ülkeye işçi olarak gelen göçmenlerin 2’nci ya da 3’üncü neslini temsil ediyorlar.
İki kültürlü toplumun küçük bir prototipi olarak bir aile apartmanında geleceklerini inşâ ediyorlar.
https://boldmedya.com/2019/01/22/almanyada-ic-istihbaratin-2-numarasi-sinan-selen-oldu/